Karesi oğulları döneminde Saru Saltık ve Ece Halil yönetimindeki Türkmen boyları özellikle Kazdağının kuzey eteklerine günümüz Dağobası ile Evciler Köyleri çevresine yerleştirilmiştir. 1303 yılları arasında Türkmen prensliği diye anılan Bayramiç ve çevresi 1308' den sonra tümüyle Karesi oğulları beyliğinin egemenliğine girmiştir. 1357 yıllarında bölge Osmanlıların yürüttüğü başarılı politikalar sonrasında Osmanlıların egemenliğine geçmiştir.

Ahi hızır beyin Bayramiç´e yerleşmesinden sonra yöreye hayvancılıkla uğraşan göçebe Türk boyları gelmeye başlar. Öncelikle Menderes Nehri kıyısındaki Dutalanı köyü kurulur ve gelişir. Köydeki camiye çevrilen kilisenin yerine bugünkü Tepe Camii inşa edilir. Yöre halkının birlik ve beraberliğini sağlamak için dini bayramlarda kasabada toplanmaları istenir. Göçebe Müslüman Türk boylarının dini törenlerde ve bayramlarda burada toplanmaları nedeniyle kasaba bayram yeri anlamında “Bayram İçi” veya “Bayram İçin” adı ile anılarak daha sonraları da “Bayramiç” adını alır.

Bayramiç ve çevresi 1691'de Hadımoğlu Sancaktarlığı idaresine girmiştir. 1882 yılında Belediye teşkilatı kurulan Bayramiç 1902 yılında Çanakkale ili´ne bağlı ilçe haline gelmiştir. 1949 yılında sınır belirleme çalışmaları tamamlanarak haritası çıkartılan ilçenin imar planı hazırlanmıştır. Başlangıçta sadece Tepe camii ile Karşıyaka camii arasında yoğunlaşan yapılaşma daha sonra ilçenin her yönünde oluşan mahallelerle devam etmiştir.